Taalcolumns van Ruud Hendrickx

Met zich meebrengen?

De een reageerde al voorzichtiger dan de ander. Heeft de taaladviseur zich misschien vergist? Of heeft hij zich toch op een taalfout laten betrappen? Mag je werkelijk zeggen dat gassen overlast ‘met zich meebrengen’? Hadden zij niet geleerd dat ‘met zich meebrengen’ fout was? De taaladviseur hoorde het in Keulen donderen. ‘Met zich meebrengen’, fout? Integendeel.

En toch moest er iets mee aan de hand zijn, want waarom anders zouden zo veel mensen erop reageren? De taaladviseur begon een onderzoek en ontdekte iets wat voor hem volslagen nieuw was. ‘Met zich meebrengen’ werd vroeger afgekeurd, las hij, omdat het een pleonasme is: ‘met zich’ is overbodig want het zit al in ‘meebrengen’.

Anderen vinden het een vermenging van ‘meebrengen’ en ‘met zich brengen’. Toen viel de taaladviseur bijna van zijn stoel. Hij had het toch anders geleerd, nee? Dat nu net ‘met zich brengen’ fout was omdat het een leenvertaling uit het Duits was, wat in zijn studietijd nog een germanisme heette.

Hoe dan ook, ‘met zich meebrengen’ beschouwen we nu als een doodgewone uitdrukking, waar helemaal geen bezwaar tegen gemaakt hoeft te worden. Het kan verkeren, zou Bredero zeggen.

Nu we het toch over ‘meebrengen’ hebben … Doe alsjeblieft niet mee aan de Nederlandse gewoonte om ‘meenemen’ te zeggen als je ‘meebrengen’ bedoelt. Vlamingen ergeren zich er blauw aan. ‘Meenemen’ is voor Vlamingen van hier naar daar, ‘meebrengen’ van daar naar hier. Beste Nederlanders, zeg dus nooit tegen een Vlaming dat je een paar lekkere flesjes wijn hebt meegenomen. Zijn reactie zou wel eens heviger kunnen zijn dan ‘hebt u misschien een taalfout gemaakt?’