Mevrouw V. verzoekt ons, met vriendelijke groeten erbij, het woord ‘overlevering’ niet te gebruiken als we het hebben over het ‘uitleveren’ van een persoon aan een ander land. Ook al vraagt ze het op zo’n beleefde manier, we zullen het toch niet doen.

De ene staat kan aan de andere vragen om een verdachte of veroordeelde aan hem over te dragen. Dat gebeurt meestal op grond van een overeenkomst die de twee staten gesloten hebben. Zo’n overeenkomst noemen we een uitleveringsverdrag. Zonder zo’n verdrag is het aangezochte land niet verplicht om een persoon aan de verzoekende staat uit te leveren.

Een uitleveringsprocedure kan heel lang duren. Daarom hebben de EU-landen een eenvoudigere procedure uitgewerkt in het kader van het Europees aanhoudingsbevel. In dat verband wordt niet gesproken van ‘uitlevering’ maar wel van ‘overlevering’.

België heeft Salah Abdeslam aan Frankrijk overgeleverd, volgens de regels van het Europees aanhoudingsbevel.