Taalcolumns van Ruud Hendrickx

Het kind van de rekening

Vraag me niet hoe de vork in de steel zit, maar er is iets aan de hand bij de belastingen: het gaat om minstens 800 miljoen euro en iets of iemand heeft een foutje – nu ja, foutje – gemaakt. Maar hoe die stukjes allemaal in elkaar passen, dat weet ik nog altijd niet.

Zeven uur vanochtend. “Door een fout bij de belastingen moet de federale regering nog voor de begrotingsopmaak 800 miljoen tot een miljard euro vinden”, hoor ik in het radiojournaal. “Een foute code voor het computerprogramma bij de belastingadministratie” is de oorzaak van het probleem. Daardoor “maakte de computer een foute berekening, maar liefst 800 miljoen tot 1 miljard euro ernaast” en moet de regering “het extra gat dichten voor ze aan de begroting kan beginnen”.

Vraag van een naïeve taaladviseur: is de computer nu verkeerd geprogrammeerd – computercode, weet je wel – of heeft iemand een verkeerde code voor een bedrag ingetikt? De computer zat er in elk geval flink naast. Kennelijk heeft de regering bijna een miljard te weinig gekregen. Denk ik.

Om negen uur wordt het me al iets duidelijker. “Bij een aantal dossiers is een foute code ingegeven in de computer, die daardoor verkeerde berekeningen heeft gemaakt en de inkomsten voor de overheid te hoog heeft ingeschat.” Aha, de overheid had veel verwacht maar heeft niks gekregen.

In het 1 uur-journaal verneem ik dat er 800 miljoen euro te veel belasting betaald is. Hè, de overheid heeft te véél gekregen? Waarschijnlijk heeft ze dat geld intussen moeten terugbetalen, maar hebben we dan een gat? Na het late journaal zal ik er wel het fijne van weten. Denk ik.