Ik had nog maar net op de spatiebalk gedrukt, of er verscheen een rood golflijntje onder ‘Marrakech’. Volgens de spellingchecker moet het ‘Marrakesh’ zijn. Ook de lijst Buitenlandse aardrijkskundige namen (BAN) adviseert die spelling. Maar daar kan ik het niet mee eens zijn.

Over de uitspraak zijn we het allemaal eens. De naam van de stad eindigt op de sj van ‘sjaal’. Maar hoe spel je die klank? Daar draait de discussie om. De Fransen geven de sj-klank weer met ‘ch’. Denk maar aan woorden als ‘chambre’ en ‘chemise’. De Engelsen gebruiken ‘sh’. Denk maar aan woorden als ‘show’ en ‘sheriff’. Wij geven hem met ‘sj’ weer, zoals in ‘sjaal’ en ‘sjorren’.

De vorm ‘Marrakech’ is Frans, de vorm ‘Marrakesh’ is Engels. In oude Nederlandse encyclopedieën vond je weleens ‘Marrakesj’, maar die vorm wordt niet meer gebruikt. Tegenwoordig nemen we vaak de oorspronkelijke spelling over als het land ook ons schrift gebruikt.

De stad zelf schrijft haar naam als ‘Marrakech’. Dat is ook logisch, want Frans is een officiële taal in Marokko en ‘Marrakech’ volgt de Franse weergave van de sj-klank. Waarom zou je de naam van een stad waar Frans een officiële taal is, schrijven volgens de Engelse regels? Dan kun je ze evengoed volgens de Nederlandse regels spellen.

Gerechten uit de Maghrebijnse keuken spellen we met ‘ch’: chakchouka, charmilla, chermoula, chorba. Dan kun je dat met een van de grootste Maghrebijnse steden ook maar beter doen. Wat de BAN-lijst ook mag beweren.