Je moet het onze presentatoren nageven: het zijn stuk voor stuk welopgevoede jongens en meisjes. Blij als ze zijn dat we met z’n duizenden naar hen kijken en luisteren, laten ze niet na ons daar bij het afscheid voor te bedanken. En toch zijn sommige klanten daar niet gelukkig mee.

Klassiek filoloog, vertaler en schrijver Stefan van den Broeck bindt in Knack de kat de bel aan. Volgens hem is het allemaal de schuld van Jessie De Caluwé. Jaren geleden sloot zij elke ‘Argus’ af met een welgemeend ‘bedankt om te kijken’. Sindsdien doet iedereen het, zegt de heer Van den Broeck. En de taaladviseur heeft zoveel werk met kandidaat-journalisten die geen Nederlands meer spreken omdat het onderwijs dat niet meer belangrijk vindt, dat “deze professionele kommaneuker” – Protest, edelachtbare! – noodgedwongen moet capituleren.

Als de heer Van den Broeck uitlegt wat er mis is met ‘bedankt om’, gaat hij nogal kort door de bocht, maar in grote lijnen klopt het wel. ‘Om te’ drukt doorgaans een doel uit, zegt hij. Hij schrijft zijn stukje met als doel – om dus – het tij te keren. Het is nogal gek dat je iemand bedankt om – met het doel – te kijken. Juist zijn ‘bedankt voor het kijken’ en ‘bedankt (om)dat u hebt gekeken’. Gelijk heeft hij. Van een klassiek filoloog verwacht je ook niets anders dan waterdichte grammaticaregels.

Maar de heer Van den Broeck vergist zich als hij denkt dat deze kommaneuker capituleert. “Vandaag kent Jessie de Caluwé vele navolgers”, schrijft hij. “Namen als Kathleen Cools, Annelies Beck, Lisbeth Imbo, Emmanuel Rottey, Annemie Peeters en tutti quanti zijn er zich wellicht niet eens van bewust dat zij hun vanzelfsprekende taalnonchalance te danken hebben aan deze reuzin van de televisie.”

Collega’s en tutti quanti, laten we de heer Van den Broeck stevig van antwoord dienen. Daar hoeven we zelfs niet veel voor te doen: bedank voor ‘bedankt om’. Dat is alles.