Beste lezer, mag ik je bij het begin van het nieuwe jaar een gelukkig 2007 wensen? En mag ik je dan meteen ook vragen hoe je dat jaargetal uitgesproken hebt? Ik durf er wat op te verwedden dat je ‘tweeduizend en zeven’ hebt gezegd, tenminste als je een Vlaming bent. Maar het had ook ‘tweeduizend zeven’, zonder ‘en’, kunnen zijn.

In de regel plakken we ‘honderd’ of ‘duizend’ en een daaropvolgend getal gewoon aan elkaar vast. We zeggen met z’n allen ‘honderdveertig’ en ‘duizend achtenzestig’. Dat doen we ook als het over een veelvoud van ‘honderd’ of ‘duizend’ gaat. Ik ben geboren in negentienhonderdvierenzestig. En ja, dat wordt als één woord gespeld.

Als het getal na ‘honderd’ of ‘duizend’ niet groter dan twaalf is, kunnen we ‘en’ tussenvoegen, maar dat hoeft niet. De Vlamingen versloegen de Fransen in ‘dertienhonderd(en)twee’ en we zijn net begonnen aan het jaar ‘tweeduizend (en) zeven’. Boven twaalf zegt niemand ‘en’, tenzij dat hij zich heel erg wil aanstellen.

Volgens de Algemene Nederlandse Spraakkunst – onze goede vriend ANS – is ‘en’ heel gewoon in een deel van het taalgebied. Hij zegt er niet bij welk deel, maar wij weten het natuurlijk wel: de meeste Vlamingen zeggen ‘en’, de meeste Nederlanders niet.

Wat je ook zegt, het maakt niet uit. Zolang je er maar een fantastisch tweeduizend (en) zeven van maakt!