“Op de cd staan zowel ambient als clubtracks.” Toen ik dat zinnetje op de website van Studio Brussel las, voelde ik mijn spraakkunstige hart bloeden. Alleen blijkt mijn hart overgevoelig te zijn, want volgens de spraakkunstregels is er niks mis met de zin. En toch vind ik hem vreemd.

Volgens de regels moet de persoonsvorm in een ‘zowel-als’-constructie in het meervoud staan, zodra een van de leden van de constructie een meervoud is. De volgorde van de leden is van geen belang. Niks mis dus met “Op de cd staan zowel ambient als clubtracks”.

En toch was ik waarschijnlijk niet over de zin gestruikeld, als hij net iets anders geformuleerd was. “Op de cd staan zowel clubtracks als ambient” vind ik heel wat beter. Nu volgt er tenminste een onderwerp in het meervoud (‘clubtracks’) op de persoonsvorm in het meervoud (‘staan’). Dat klopt voor mijn spraakkunstig overgevoelige hart.

Maar misschien zoek ik het gewoon te ver, want kijk eens: “Op de cd staan zowel ambient- als clubtracks.” Is dat niet geweldig? Eén streepje, en de zaak is ook opgelost. En als we nu eens een doodsimpel ‘en’ gebruikten in plaats van die zware ‘zowel-als’-constructie?

“Op de cd staan ambient- én clubtracks.” Daar kan mijn spraakkunstig overgevoelige hart helemaal warm van worden.