Taalcolumns van Ruud Hendrickx

New Orleans

Het was me weer een kakofonie op onze netten. Sinds Katrina de zuidkust van de Verenigde Staten deels vernield heeft, is New Orleans niet meer uit het nieuws. Alleen heeft het even geduurd voor we het eens waren hoe we de naam van de stad uitspreken. Laat het een troost zijn dat de inwoners zelf het op verschillende manieren doen.

Op de website ‘How ta tawk rite’ legt Chuck Taggart uit hoe het in elkaar zit. Eerst en vooral, zegt hij, [noe oor·liens] kun je echt niet maken. Dan laat je echt horen dat je niet weet hoe het moet. De inwoners van New Orleans zeggen het nooit zo, behalve in de naam van de stadswijk Orleans Parish en in liedjes omdat het makkelijk rijmt.

Meestal zeggen ze [noe oor·lənz] in New Orleans. Maar je hoort er ook [noe aa·lənz], [noe oor·lie·ənz] (vooral te horen bij lokale nieuwslezers die het extra goed willen doen, zegt ‘A newcomer’s guide to New Orleans’), [noe aa·lie·ənz] en al die varianten met [njoe] in plaats van [noe]. In sommige stadswijken verkorten ze de naam tot [naa·lənz]. Of ze laten de s weg, zoals Fats Domino in het liedje ‘Walkin’ to New Orleans’. Zeg: noe aa·lən.

Mijn idee is: je spreekt een plaatsnaam uit zoals ze het doen in de verzorgde lokale uitspraak. Op CNN hoor je vrijwel niets anders dan [n(j)oe oor·lənz]. Reden genoeg om het hier ook zo te doen.