De Vlaamse media hebben een nieuw beeld ontdekt. Zoals dat met beelden gaat, vinden andere schrijvers het een geweldige vondst en voor je het weet, lees je het ontelbare keren zodat het meteen ook een cliché wordt. Maar alla. Een beeld zegt nu eenmaal meer dan duizend woorden, als ik ook eens een cliché mag gebruiken. Als het beeld klopt tenminste.

Wie kritiek te verduren krijgt, staat dezer dagen steevast in het oog van de storm. Hugo Broos staat in het oog van de storm omdat Anderlecht maar wat aanmoddert, Flor Koninckx staat in het oog van de storm omdat hij liever meedoet aan tv-spelletjes dan aan politieke spelletjes, en Margriet Hermans omdat ze zich heeft laten bijwerken.

Wat de plegers van zulke zinnen vergeten, is dat het in het oog van een storm relatief rustig is. Ze kennen duidelijk hun klassiekers niet. Hebben ze dan nooit naar de zingende meteoroloog Neil Young geluisterd? “You are like a hurricane. There’s calm in your eye.” Een bedrieglijke, dreigende kalmte, dat wel. Als je in het oog van de storm terechtgekomen bent, kun je ervan op aan dat het straks allemaal nog veel erger wordt.

Nee, Broos, Koninckx en Margriet staan niet in het oog van de storm. Ze hebben wel een storm van kritiek over zich heen gekregen. Ze zijn het mikpunt van kritiek. En bij Broos hebben de critici kennelijk al raak geschoten.