Oorlog is één hoop ellende. Oorlog met een Arabisch land is ook één hoop ellende voor een taaladviseur. Hoe moeten we al die namen spellen? Is het Umm Qasr, Um Quasr, Oum Qasr, Umm Kasr of Oem Kasser? Wie zal het zeggen.

Verwacht geen wonderen van me. Een pasklare oplossing heb ik niet: er zijn geen officiële regels voor het omzetten van Arabisch in ons schrift, en zeker geen regels die voor alle talen gelden. Maar je kunt het ook positief bekijken: als er geen correcte spelling is, is er ook geen foute.

Dit zou een goed uitgangspunt kunnen zijn: we schrijven de naam op zoals ze hem uitspreken. Per taal krijg je dan een andere transcriptie. Dat is nu het geval met het Russisch: wij spellen Poetin, de Fransen Poutine en de Engelsen Putin. Bij ingeburgerde namen als ‘Koeweit’ en ‘Hoessein’ doen we dat ook, maar de meeste vernederlandsen we niet zo ver.

Al tientallen jaren proberen de Arabische landen op verzoek van de Verenigde Naties een uniforme omzetting van het Arabische schrift in ons schrift op poten te zetten. Dat lukt ze maar niet. De voorstellen zijn er, dat wel. In 1971 is een eerste versie goedgekeurd, niet langer dan zes maanden geleden is die bijgesteld, maar vrijwel geen enkel Arabisch land past de voorstellen toe. Meer nog, de meeste Arabische landen gebruiken een eigen systeem om hun plaatsnamen om te zetten. Vaak gaat het om een Engelse transcriptie, maar in sommige landen is het vanwege hun koloniale verleden een Franse. Zo hebben we het over Abu Sayyaf en Abou Jahjah.

Bij gebrek aan een officiële regeling kunnen we het beste de spelling van de grote persagentschappen overnemen. En ja – helaas volgens sommigen – die is meestal Engels. Toch heeft het weinig zin om er een halve Nederlandse slag aan te geven. Ja zeker, het is verleidelijk om ‘oe’ te spellen als je ‘oe’ zegt, maar dan moeten we consequent zijn en de rest ook fonetisch spellen. Maar willen we het over Al Kajda en Oem Kasser hebben? Ik denk het niet. Spel de naam maar zoals hij duizenden keren op internet te vinden is: Umm Qasr.