Ajakkes! De koude rillingen liepen me vanmorgen over de rug toen ik hoorde – en daar komen de rillingen weer – dat na de diamantroof in Antwerpen vier Italianen op secreet geplaatst zijn. Ik zag ze daar al zitten op hun groene slijmerige brij, en dat nog voor ik mijn eerste slok koffie naar binnen had. Bah.

Secreet – als ik nog even heel fysiek door mag gaan – is een afscheidingsproduct van een orgaan of een klier. Maagsap, speeksel, slijm en gal zijn secreten. Als er geen purulent secreet in je keel te zien is, mag je blij zijn: je keel ettert niet.

Een secreet mag je niet verwarren met een excrement als de stoelgang. Met excrementen kun je dan wel weer op een secreet terecht. Een secreet is namelijk ook een ‘chambre secrète’ of – in prozaïscher termen – een wc. En vond je ‘purulent secreet’ ook zo’n geschikt scheldwoord? Je bent niet alleen. Een secreet is ook een kreng, een loeder.

Uiteraard hebben al die secreten niets met de vier opgepakte Italianen te maken. Zij zitten op een koeterwaals ‘secreet’ – alweer ajakkes – omdat ze in het Frans ‘au secret’ zitten. Soms vraagt een mens zich toch af wie die vertalingen verzonnen heeft. De Italianen ‘op secreet’ mogen maximaal drie dagen vastgehouden worden zonder dat ze met iemand contact hebben, behalve met hun advocaat.

Hoe zeggen we dat nu in het Nederlands? De wet op de voorlopige hechtenis heeft het over een verbod van vrij verkeer. In juridische bronnen lees je ook: in volledige beperking opsluiten, in eenzame opsluiting houden en buiten toegang stellen. Maar is dat niet allemaal veel te technisch als je gewoon wilt zeggen dat de arrestanten met niemand contact mogen hebben? En precies die uitleg kwam na het beruchte zinnetje in het journaal. Goed zo. Nu nog dat secreet van een ‘op secreet’ schrappen.