Taalcolumns van Ruud Hendrickx

Vluchtmisdrijf

Aardige – nu ja, aardige – mail van een hoofdvertaler bij de Raad van de Europese Unie: “Het irriteert me telkens opnieuw dat het radionieuws aldoor de kreet ‘hij pleegde vluchtmisdrijf’ hanteert, terwijl dat in gewoon, vlot, modern Nederlands ‘hij reed door’ is. Hebben jullie dan geen taaladviseur, of krijgen jullie dan nooit van dit soort opmerkingen van luisteraars?” Ja zeker, maar niet altijd van hoofdvertalers die willen dat “Vlaanderen dat oubollige taaltje laat varen”.

Als het van de taaladviseur afhangt, zullen Vlaanderen en de VRT nog een hele tijd doorgaan met het plegen van vluchtmisdrijf. Niet dat ik iemand tot onoorbare dingen wil aanzetten, maar we zullen wel die woorden blijven gebruiken. In de eerste plaats staat de term in onze wetgeving, wat een goede reden is om hem te gebruiken. Bovendien begrijpt elke Vlaming wat ermee bedoeld wordt. Ten slotte is het Nederlandse alternatief niet precies genoeg.

Er is sprake van vluchtmisdrijf, zegt het wetboek, als iemand die weet dat hij zelf of met zijn voertuig een ongeluk veroorzaakt heeft of daar de aanleiding toe was, “de vlucht neemt om zich aan de dienstige vaststellingen te onttrekken, zelfs wanneer het ongeval niet aan zijn schuld te wijten is.” Je begrijpt meteen waarom ‘doorrijden’ niet precies genoeg is. Ik ben geen jurist, maar als ik het allemaal goed begrepen heb, pleeg ik ook vluchtmisdrijf als ik een fietser omverloop en die arme sukkel bloedend achterlaat.

Toch ben ik het ook met de hoofdvertaler eens: we gebruiken ‘vluchtmisdrijf plegen’ te pas en te onpas. Als ik met mijn dertigtonner een arme voetganger vermorzel en doorrijd omdat ik niet weet dat ik over hem heen gereden ben, pleeg ik dan vluchtmisdrijf? Waar halen wij trouwens het recht vandaan om te oordelen dat iemand een misdaad gepleegd heeft? Een rechter kan dat bepalen, wij, eenvoudige radio- en televisiemakers, kunnen dat niet. Daarom is het misschien toch wel beter als we eens wat vaker zeiden dat de bestuurder doorgereden is.