Ik ben een beetje ongelukkig. Twee weken geleden krijg ik van Tony Mary zelf een fles champagne omdat ik de nieuwe naam voor de algemene diensten bedacht heb. Maar nu ben ik bang dat ik die fles terug zal moeten geven, want intussen lees ik dat uitgerekend mijn voorstel ‘weerhouden’ is. En dat kan maar één ding betekenen: dat mijn voorstel als enige niet goed genoeg is.

Ach, ik weet ook wel dat ik die fles mag houden, dat ze bedoelen dat mijn voorstel ‘gekozen’ is. Maar waarom zeggen ze dat dan niet? Waarom duikt weer dat foeilelijke ‘weerhouden’ op, dat nota bene precies het tegengestelde betekent van wat de weerhouders willen zeggen? ‘Weerhouden’ is ‘tegenhouden’. Reken maar, zelfs als ik mijn fles champagne onverhoopt terug naar de baas moet brengen, zal niets me ervan weerhouden de volgende keer weer een voorstel te doen.

In elke andere betekenis dan ‘tegenhouden’ is ‘weerhouden’ klakkeloos vertaald Frans. Soms heb ik de indruk dat de Fransen met ‘retenir’ zowat alles kunnen zeggen – maar dat ligt aan mijn gebrekkige kennis van die taal. Eén ding weet ik zeker: de kans dat je dat ‘retenir’ in het Nederlands met ‘weerhouden’ weergeeft, is klein. Bijzonder klein.

Wie wil er een financieel directeur die de goedkoopste oplossing “weerhoudt” als dat ook de beste is? Iedereen met een greintje gezond verstand ‘kiest’ toch die oplossing? Moet je niet een uil van een coach zijn als je de beste voetballers “weerhoudt” voor een interland? Kun je ze niet beter ‘selecteren’? Wat voor zin heeft het de beste kandidate voor een baan te “weerhouden”? Je kunt haar beter ‘aannemen’.

En waarom heeft een grote Franse warenhuisketen de beste wafels speciaal voor mij “weerhouden”? Ook daar ben ik nog altijd een beetje ongelukkig om.