Taalcolumns van Ruud Hendrickx

Een nieuwe spelling …

De nieuwe spelling die geen nieuwe spelling is … Ik ben er toch een beetje ongelukkig om. Hoe moet ik Jan met de pet duidelijk maken hoe je bij ‘co-ouder’, ‘coöperant’ en ‘coauteur’ komt? En waarom ‘eau-de-colognefles’ streepjes krijgt en ‘multiplechoicetest’ niet, hoewel je los ‘eau de cologne’ en ‘multiple choice’ spelt?

Waarom krijgen een historische gebeurtenis en een religieuze feestdag een hoofdletter en een vergelijkbare periode niet? Waarom had de ‘Boerenkrijg’ al niet in de ‘middeleeuwen’ plaats en hebben we vier weken ‘advent’ voor ‘Kerstmis’?

Wil iemand me ook eens uitleggen waarom we ‘vijftigdollarbiljetten’, ‘50 dollarbiljetten’ en ‘$50-biljetten’ naast elkaar hebben? En die 50 dollarbiljetten, zijn dat nu vijftig biljetten van één dollar of een stapeltje biljetten van vijftig dollar? Met ‘50 dollarbiljetten’ is de losschrijfziekte officieel geworden. Lang leve dus de ‘public relations officers’ op de ‘publicrelationsafdeling’!

Ach, daar kan een mens ongelukkig om zijn. Maar over één ding ben ik boos, echt boos. Waar halen de spellingmakers het lef vandaan om zich met Al Qaida bezig te houden? Sinds wanneer houden zij zich bezig met terreurorganisaties? Niemand ligt er wakker van hoe je dat spelt. Behalve wij natuurlijk.

En hoe spellen wij het al jaar en dag? ‘Al Qaeda’. De VRT doet het zo, VTM doet het zo, De Standaard doet het zo, en plots moet het ‘Al Qaida’ zijn? Waarom maken we er dan niet meteen ‘Al Kaaida’ van? Bedankt, spellingmakers, dat we binnenkort in ons archief niets meer over Al Qaeda zullen terugvinden. Verdorie, we hebben weer eens een nieuwe spelling.